W sierpniu 1942 roku Niemcy zamordowali ponad 20 tysięcy Żydów z kieleckiego getta. Stowarzyszenie im. Jana Karskiego zaprasza do wspólnej modlitwy w 73. rocznicę zbrodni.
W kościele św. Franciszka w Kielcach sprawowana będzie Msza św. w intencji ofiar w niedzielę 23 sierpnia o godzinie 12.00. Po liturgii, około godziny 13.00, pod pomnikiem Menora (al. IX Wieków Kielc) modlić się będziemy słowami psalmów, odmówiony zostanie Kadisz, przypomnimy także przebieg wydarzeń czterech sierpniowych dni 1942 roku. Swoją pamięcią obejmiemy również Polaków, którzy z narażeniem życia ratowali Żydów podczas II wojny światowej.
Kieleckie getto, jedno z 400 na ziemiach polskich, utworzono 1 kwietnia 1941 roku. Getto rozciągało się na północ Kielc od ul. Bodzentyńskiej i Piotrkowskiej, i obejmowało ulice: Jasną, Starozagnańską, Silniczną, Kozią, Orlą, Nowy Świat, Dąbrowską, Szydłowską, Targową, Pocieszka, Marszałkowską, Nowowiejską, Radomską. W dzielnicy zamknięto wszystkich Żydów kieleckich oraz tysiące wygnańców z terenów „oczyszczonych” z Żydów, między innymi z Wiednia. Polakom zabroniono – pod karą śmierci – udzielania Żydom jakiegokolwiek schronienia.
Głód, choroby, wyniszczająca praca, mordy dziesiątkowały Żydów. Zagłada getta rozpoczęła się 20 sierpnia 1942 roku. Rankiem spędzono Żydów na ulicę Okrzei, gdzie dokonano selekcji: starców, chorych i niepełnosprawnych rozstrzelano na miejscu. Około 6–7 tysięcy osób – głównie kobiet i dzieci – wywieziono w bydlęcych wagonach do obozu zagłady w Treblince. W ciągu kolejnych czterech dni z Kielc wyjechały jeszcze dwa transporty. Wywieziono i zamordowano w Treblince łącznie około 20–21 tysięcy Żydów.
Na terenie getta w Kielcach zamordowano około 1200 Żydów: rozstrzelano dzieci żydowskie z sierocińca, mieszkańców domu starców, kobiety w ciąży, otruto wszystkich pacjentów szpitala żydowskiego. Z getta pozostało przy życiu około 2000 osób. Zamknięto je w obozie pracy przy ul. Jasnej i Stolarskiej. Wojnę przeżyło kilkuset kieleckich Żydów – ci, którzy pracowali w obozach pracy, a potem pędzeni od obozu do obozu doczekali wyzwolenia.