25 kwietnia zmarł Alfred Schreyer skrzypek i śpiewak, działacz społeczny. Miał 93 lata. Urodził się i spędził całe życie w Drohobyczu, uczęszczał do tamtejszego gimnazjum, w którym jego nauczycielem był Bruno Schulz. We wrześniu 2012 roku odwiedził Kielce. Razem ze swoimi przyjaciółmi bawił nas swoimi pięknymi opowieściami, piosenkami, cieszył swoją obecnością. Spotkaliśmy się z młodzieżą z Izraela, z młodzieżą z Kielc – uczestnikami organizowanych przez Stowarzyszenie obchodów Sukkot Shalom.
W najbliższą środę 29 kwietnia, w godzinach od 11.00 do 15.00, w holu głównym Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie (wejście od ul. Karasia) wyłożona będzie księga pamiątkowa ku czci Alfreda Schreyera. Wystawieniu księgi towarzyszyć będzie pokaz filmu „Alfred Schreyer z Drohobycza” oraz projekcja koncertu Alfreda Schreyera, który odbył się w Teatrze Polskim w 2011 roku. Koncert ten został entuzjastycznie przyjęty przez warszawską publiczność, która wypełniła teatr po brzegi i zgotowała artyście długą owację na stojąco.
Alfred Schreyer – Żyd i Polak – podczas okupacji niemieckiej stracił całą rodzinę, był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych w Płaszowie, Gross-Rosen i Buchenwaldzie. Przez lata poświęcał się pracy na rzecz ocalenia kultury przedwojennych Kresów. Z sukcesem propagował twórczość Brunona Schulza i upowszechniał spuściznę muzyczną swoich rodzinnych stron i II Rzeczpospolitej – występował z recitalami w języku polskim i w jidysz, przypominając tradycyjne melodie żydowskie, ukraińskie, polskie.
Za swoją działalność został nagrodzony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” oraz odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.