Stowarzyszenie im. Jana Karskiego i Czeskie Centrum w Warszawie zapraszają 7 kwietnia (czwartek) o godz. 18.00 do Instytutu Kultury Spotkania i Dialogu (ul. Planty 7) na otwarcie wystawy „Jan Palach ’69” opowiadającej o dramatycznym proteście praskiego studenta przeciwko sowieckiej inwazji w 1968 roku i postępującej stalinowskiej normalizacji.
46 lat temu, 16 stycznia 1969 roku na Placu Wacława w Pradze w proteście przeciwko inwazji w Czechosłowacji podpalił się praski student Jan Palach. Nie był członkiem żadnej grupy, inspiracją dla jego dramatycznego czynu były podobne protesty buddyjskich mnichów. Motywy swojej decyzji przedstawił w liście podpisanym „Pochodnia nr 1”. Swoim gestem chciał w rodakach obudzić potrzebę oporu wobec normalizacji oraz zaostrzenia cenzury i propagandy. Jego desperacki protest poruszył opinię publiczną w Czechosłowacji i za granicą. Normalizacja jednak nasilała się, wszystkich leaderów Praskiej wiosny usunięto z życia publicznego. Rodzinę Palacha i jego środowisko przez kolejnych 20 lat obserwowała tajna policja, która po kilku latach zmusiła jego matkę do kremacji ciała jej syna i przeniesienia jego grobu z Pragi.
Wystawa składająca się z 23 paneli jest połączeniem fotografii z komentarzem oraz kopii prywatnych i urzędowych dokumentów związanych z dramatycznym protestem czeskiego studenta. Wystawa oddaje atmosferę okresu neostalinowskiej normalizacji w Czechach, podejmuje też temat samospalenia Ryszarda Siwca, Polaka protestującego przeciwko sowieckiej okupacji (we wrześniu 1968) oraz kolejnych osób protestujących za jego przykładem (na Węgrzech, Litwie oraz Łotwie).
Ważną i poruszającą częścią wystawy jest również gipsowa maska pośmiertna Jana Palacha wykonana przez rzeźbiarza Olbrama Zoubka.
Wystawę można oglądać do końca kwietnia 2016.
.
Więcej na temat Jana Palacha na stronie: www.janpalach.cz