Zapraszamy 7 grudnia o godz. 18.00 do Instytutu Kultury Spotkania i Dialogu Stowarzyszenia im. Jana Karskiego (ul. Planty 7) na wernisaż wystawy prac wybitnego polsko-żydowskiego artysty Artura Szyka. Zaprezentujemy kieleckiej publiczności niemal zapomnianego w Polsce najwybitniejszego miniaturzystę XX wieku. Obok niezwykłych miniatur, i karykatur wojennych zobaczyć będzie można ilustracje składającą się na unikatową pracę Szyka – „Statut Kaliski”. Dzieło nawiązuje do XII-wiecznego dokumentu regulującego sytuację Żydów w Wielkopolsce. Twórczość Szyka jest pomostem między wieloma kulturami i narodami, poprzez swoje prace ukazuje takie wartości jak humanizm, godność człowieka, tolerancję.
W wernisażu udział weźmie pomysłodawca wystawy prof. Aleksander Skotnicki, prezes Stradomskiego Centrum Dialogu w Krakowie.
Artur Szyk to pochodzący z Łodzi artysta malarz, najwybitniejszy miniaturzysta XX wieku, wykształcony w Paryżu i Krakowie. W latach 20. XX wieku wystawiał swoje prace w Paryżu m. in. były to ilustracje do “Księgi Estery”, “Kuszenia Św. Antoniego” i “Studni Jakuba”. W pracach tych wzorował się na ilustracjach książek średniowiecznych i grafice renesansowej. Zajmował się również ponad 700-letnią historią obecności Żydów w Polsce.
W latach 1926-1928 zilustrował “Statut Kaliski” – zbiór przywilejów dla Żydów z 1264 r., nadany przez księcia Bolesława Pobożnego, a następnie zaadaptowany i poszerzony przez króla Kazimierza Wielkiego.
W latach 30-tych wykonał iluminację do “Hagady” – opowieści o uwolnieniu ludu izraelskiego z niewoli egipskiej. Ilustracje te były czytelną aluzją wobec nowego zagrożenia, jakim był nazizm. Zadedykował swe dzieło samemu Jerzemu VI królowi Anglii.
W połowie lat 30-tych przygotował serię 38 miniatur akwarelowych “Washington and his Times”, ukazujących Jerzego Waszyngtona i amerykańską wojnę o niepodległość, które później zostały zakupione przez prezydenta Polski Ignacego Mościckiego i podarowane prezydentowi USA Franklinowi D. Rooseveltowi.
W 1939 roku, Rząd Polski zamówił u artysty serię miniatur malarskich, poświęconych roli Polaków w walce o niepodległość Ameryki. Autor przygotował je na światową wystawę w Nowym Jorku.
Po wybuchu II wojny światowej udał się do Londynu, skąd został wysłany przez Rząd Brytyjski i Polski na Uchodźstwie najpierw do Kanady, a później do USA. Tam swoimi rysunkami i karykaturami skłaniał rządy tych krajów do udziału w walce z faszystowskimi państwami w Europie. Przebywając w USA tworzył prace publikowane na okładkach czołowych tygodników i miesięczników. Artysta walczący pędzlem i piórem. Wierny swoim ideałom, niezwykle tolerancyjny i oddany patriota zarówno jako Żyd, Polak i obywatel Stanów Zjednoczonych – tak w telegraficznym skrócie można opisać postać Artura Szyka. Bardziej znany i doceniany zagranicą niż w Polsce, gdzie się urodził. Mistrz iluminowanych miniatur, politycznej satyry i błyskotliwych karykatur. Jego twórczość jest pomostem miedzy wieloma kulturami i narodami, m. in polską, żydowską, francuską, angielską i amerykańską. Po utworzeniu Organizacji Narodów Zjednoczonych przygotował miniatury, obrazujące historie krajów alianckich, walczących w czasie II wojny światowej przeciwko państwom Osi.
Po wojnie zaangażował się w działalność syjonistyczną. W 1948 r. zilustrował Deklarację Utworzenia Państwa Izrael, a w roku 1950 Amerykańską Deklarację Niepodległości. W roku 1923 został uhonorowany francuskimi “Palmami Akademickimi”, siedem lat później polskim odznaczeniem “Złotym Krzyżem Zasługi”, a w 1934 amerykańskim “Orderem Waszyngtona”. Zmarł w wieku 57 lat. Po jego śmierci o Szyku nieco zapomniano. Dopiero w 1991 roku za sprawą kalifornijskiego towarzystwa poświęconego artyście odrodziło się jego dziedzictwo.
Prace artysty wystawiane były w 2002 roku w amerykańskim Muzeum Holocaustu w Houston, a kilka lat temu u naszych sąsiadów. Na przełomie 2008 i 2009 w Muzeum Historycznym w Berlinie, a później w Muzeum Karykatury i Rysunku im. Wilhelma Buscha w Hanowerze. W Polsce prace Artura Szyka można było oglądać m in. w łódzkim Pałacu Poznańskiego, warszawskim Żydowskim Instytucie Historycznym, krakowskiej galerii Stradomskiego Centrum Dialogu oraz Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.